Vrouwenhaat
Drie Ierse verhalen over mannen en vrouwen.
‘De godin van de kleine dingen’ wordt deze Ierse schrijfster ook wel genoemd. Claire Keegan is dan ook een ster in korte verhalen en kleine novellen. De Nederlandse vertaling van de novellen Dit soort kleinigheden en Pleegkind gingen de vertaling van deze kleine verhalenbundel voor, waarin drie verhalen: over een man die het einde van een relatie overdenkt, over een schrijfster in het beroemde Heinrich Böll-huisje op Achill eiland (Ierland), die een onbekende man op bezoek krijgt en over een getrouwde vrouw die wil uitvinden hoe het is om vreemd te gaan.
Spanning
Een relatie die het niet redde, een ontmoeting die geen succes was en een kortstondige relatie met ook al geen goede afloop. Op subtiele manier legt Claire de pijnpunten bloot en ook al loopt het middelste verhaal De langzame, pijnlijke dood als enige goed af, toch is het een spannend verhaaltje over een vrouw die niet gestoord wil worden, maar misschien toch ergens, heel in de verte, naar een avontuur smacht. Tenslotte ontvangt ze de man met een zelfgebakken cake. Het is aan de lezer zijn conclusies te trekken.
Net zoals de lezer zelf moet oordelen waarom de relatie uit het eerste verhaal Op het allerlaatste moment geen toekomst heeft. Hoe verder we de hoofdpersoon leren kennen en het verhaal zich ontvouwt, hoe zichtbaarder de reden waarom zijn relatie niet botert.
Ook in het derde verhaal, Antartica, is het aan de lezer om zijn eigen gevoelens te interpreteren: achteraf gezien had je het einde bijna kunnen raden. Of misschien toch niet. Een verhaal waar op elke pagina telkens een tikkeltje meer spanning rondsluipt, net zoals trouwens in De langzame, pijnlijke dood.
Misogynie
De Franse titel van de bundel, ‘Misogynie’ (vrouwenhaat), zegt misschien al veel over de inhoud. Het is min of meer de algemene noemer van de drie bijeengeraapte verhalen, waarvan Antartica al in 1999 werd gepubliceerd. Ik kan me niet onttrekken aan de indruk dat deze bundel speciaal is samengesteld wegens het succes van Dit soort kleinigheden, dat op de shortlist van de Booker Prize 2022 kwam. Op het allerlaatste moment is prima leesvoer voor mensen die van korte verhalen houden: drie stuks die je niet zomaar naast je neer kunt leggen.
Claire Keegan – Op het allerlaatste moment (So Late in the Day, vert. Harm Damsma en Niek Miedema), Wereldbibliotheek 2024
Leestips:
Van dezelfde schrijfster:
Dit soort kleinigheden
Pleegkind
Een klein verhaal over relaties in drie brieven:
Yasushi Inoue – Het jachtgeweer
Een boek vol relaties:
Emma Straub – Badgasten
Verhalenbundel over ouder worden:
Margaret Atwood – Besjes in het bos