De betovering van de bergen
Italiaanse roman over de vriendschap tussen een stadsjongen en een bergbewoner.
Eind van de 19de eeuw ontstond er in Duitsland de Reformbeweging, die de maatschappij wilde veranderen en wars was van de industrie en de grote verstedelijking. In dit kader vertrokken meerdere mensen naar afgelegen gebieden om weer terug te keren naar de natuur. Christian Kracht vertelt in zijn roman Imperium over een Duitse nudist die naar een Duitse kolonie in Nieuw Guinea vertrok om te gaan leven van zon en kokosnoten. Tegenwoordig komt er mondjesmaat ook weer zo’n beweging op gang: de kleine huisjes-beweging en milieubewegingen. Als natuurroman past De acht bergen perfect bij deze beweging: het stadsjongetje Pietro wordt door zijn ouders mee naar de bergen genomen om hun passie voor het leven in de bergen over te brengen. De liefde slaat aan: Pietro raakt verslingerd aan de bergen en bouwt zelfs op eenzame hoogte een fraaie berghut. Als lezer word je ook gegrepen door de stille pracht van deze weidse, woeste natuur. Pietro blijft zich afvragen of het eenzame leven in de bergen, zoals dat van zijn vriend Bruno, ook voor hem is weggelegd. En zo wordt de lezer, aangetrokken door de prachtige natuurbeschrijvingen, ook geconfronteerd met deze levensvraag.
Vanaf de eerste bladzijde betrekt de Italiaanse schrijver Paolo Cognetti je bij zijn verhaal: is het zijn tedere stijl die toch een donkere ondergrond heeft? Pietro ontmoet in het bergdorp Bruno, een boerenzoon, die op de berg werkt. Pietro’s moeder zorgt ervoor dat Bruno ook onderwijs kan genieten en mee mag met Pietro en zijn vader op trektochten door de bergen. Zo ontstaat een dubbele vriendschap: die voor de bergen en die voor Bruno. Het verhaal wordt in de verleden tijd verteld en je voelt hoe de zwarte wolken zich langzaam samenpakken achter de bergen.
Hoe ver gaat de liefde voor de omgeving waarin je opgroeit? Pietro gaat het huis uit, leert de bergen in Nepal kennen, maar keert altijd weer terug naar de Alpen van zijn jeugd in Italië. Zijn het de sporen van zijn vader die hij in de bergen zoekt? Of keert hij terug naar zijn vriend Bruno? Het verhaal verzwakt even in het midden, niet wetende welke kant het op zal gaan. Dan komt het derde deel, wanneer Pietro zijn heil in Katmandu heeft gevonden, en Bruno nog altijd niet van zijn alm wilt afkomen.
Het is een mooi geschreven verhaal, dat zeker de bergliefhebbers zal doen watertanden: een chaletje op 2000 meter, uitkijkend over een meer. Je krijgt gewoon zin in dat bergleven, ver van onze drukke maatschappij. En boek waarover je niet tevreden bent wanneer het uit is, want je had meer van die beeldende beschrijvingen willen hebben en meer over het leven willen weten daar boven op die alp.
Paolo Cognetti – De acht bergen (Le otto montagne, vert. Yond Boeke en Patty Krone), De Bezige Bij 2017
Leestips
Van dezelfde schrijver:
Zonder de top te bereiken
Sofia draagt altijd zwart
De buitenjongen
Nog meer over de Italiaanse Alpen:
Mauro Corona – Als een steen in de stroom
Claudio Morandini – Sneeuw, hond, voet
Liefde voor de bergen:
Christoph Ransmayr – De vliegende berg
Simon Mawer – De val
Berg- en sneeuwromans:
Charles-Ferdinand Ramuz – De grote angst in de bergen
Jón Kalman Stefánsson – Hemel en hel
Thomas Willmann – Het duistere dal
Jochen Rauch – Oorlog
Terug naar de natuur:
Christian Kracht – Imperium
John Treherne – Het roestvrijstalen paradijs
T.C. Boyle – Verloren nachten
Terug naar de roots:
Cesare Pavese – De maan en het vuur