Aan de andere kant van de liefde
Newfoundlandse roman over een columniste en haar geheimen.
Shielagh Fielding heeft een verlaten eilandje gevonden om zich terug te trekken en haar leven op een rijtje te zetten. Ze reist naar Loreburn waar een vuurwachter van een naburig eiland haar een huis wijst waar ze kan wonen. Fielding, zoals ze algemeen wordt genoemd, heeft echter nog een reden om naar het afgelegen eilandje te komen, waar een kudde paarden en verwilderde honden de enige levende zielen zijn…
Het is niet de eerste roman waarin we kennismaken met Shielagh Fielding. In Wayne Johnston’s vorige boek Kolonie van onvervulde dromen was Fielding de tegenspeelster van hoofdpersoon Joe Smallwood, voor wie Johnston te midden van de roerige politieke geschiedenis van Newfoulndland, een aangrijpende liefdeslijn creeërde.
De hoeder van het paradijs is het verhaal van Sheilagh Fielding, een beruchte krantencolumniste in St. Johns met een giftige pen en soms een boosaardig karakter. Het is niet voor niets dat Fielding zo’n verbitterde vrouw is geworden. Als kind liet haar moeder haar en haar vader in de steek en vertrok naar New York. Haar vader, die arts is en nooit thuis is, gelooft bovendien niet dat Fielding zijn dochter is, maar het product van een avontuurtje van zijn vrouw.
Fielding is namelijk heel groot, zelfs groter dan de meeste mannen. Bovendien loopt ze een beetje mank en vanaf dat ze naar school ging, werd ze dan ook flink gepest door haar medeleerlingen en mensen op straat. Met ook nog eens geen geluk in de liefde, is Fielding een verbitterde en eenzame vrouw geworden, die moeilijk kan slapen en hierdoor makkelijk naar de fles grijpt.
In Kolonie van onvervulde dromen speelt op de achtergrond de politieke geschiedenis van Newfoundland. In De hoeder van het paradijs leren we meer over de sociale aspecten van het land. Fielding was alcoholiste en dankzij de drooglegging kwam ze in schimmige buurten om aan alcohol te komen, of stond ze uren in de rij, koude en regen trotserend, om haar fles te bemachtigen. Fielding voelde zich bovendien prettiger in de verlopen buurten en toen ze eenmaal uit het huis van haar vader trok, koos ze haar woonplek tussen de armere mensen, zoals op het ruige eiland Bonavista waar ze in een arbeidershuisje langs de spoorweg woonde, of in het Cochrane, een huurhuis vol hoeren.
Op haar vijftiende boekte haar vader een reisje naar New York voor haar, wat geen plezierreisje was en dat haar hele verdere leven zou beïnvloeden. Ze liet twee personen achter in New York, maar kwam er ook achter dat ze sinds haar reis naar New York nooit meer alleen was…
En dan is er Joe Smallwood, de jongen uit een arme wijk van St. Johns, die in Kolonie van onvervulde dromen opklom tot eerste premier van Newfoundland. Sinds de brievenaffaire op school, blijft Smallwood door het hoofd van Fielding spoken en zo zeilt Smallwood ook in en uit het verhaal van De hoeder van het paradijs.
Sommige passages, vooral Fieldings columns, zijn wat zware kost. Het is ook een verhaal dat niet al te snel al zijn donkere hoeken openvouwt. Fielding neemt haar tijd om haar geschiedenis te vertellen. Voordat we bij de dag zijn dat Fielding merkt dat ze niet meer alleen is op Loreburn, hebben we al heel wat geleerd over het trieste leven van Fielding en over het burgerlijke stadje St. Johns.
Al in het eerste boek waarin Wayne Johnston Sheilagh Fielding introduceerde, was duidelijk wat voor complex, maar innemend karakter Fielding is. Een vrouw die last had van haar grootte, het verraad van haar ouders, het verlies van kinderen, de mislukte liefdes. Deze teleurstellingen maakten haar leven tot een hel die ze bluste met alcohol. Ze is bitter en vlijmscherp, eenzaam en sterk. Met zijn verhaal over Fielding vertelt Johnston met scherpe stem over de donkere beginjaren van Newfoundland, waar bij de rijken nog zoveel mogelijk de vuile was moest worden binnengehouden en waar de armen kennismaakten met het socialisme. Een burgerlijke tijd die Fielding aanzette tot openlijke rebellie.
De hoeder van het paradijs leest misschien niet al te vlot, maar door zijn stemmige beelden en het fascinerende karakter van Sheilagh Fielding is het een boek dat je niet snel zult vergeten en dat je aanzet tot het (her)lezen van Kolonie van onvervulde dromen.
Wayne Johnston – De hoeder van het paradijs (The Custodian of Paradise, vert. Marianne Gossije) De Geus 2008
Leestips
Van dezelfde schrijver:
Kolonie van onvervulde dromen
De zeevaarder uit New York
Nog meer over Newfoundland:
Michael Crummey – Illusies
Michael Crummey – Rivierdieven