Onder de vulkaan
Canarische roman over twee vriendinnen aan de rand van de volwassen wereld.
Een schrijfster die op een dag beseft dat je ook schrijver kunt worden wanneer je niet van rijke ouders komt. Een schrijfster uit de arbeidersklasse van Tenerife, piepjong, die toch maar mooi een prachtig verhaal op papier heeft gezet, wat haar in één klap een gevierd schrijfster maakte.
Een dorp onder de vulkaan van Tenerife, waar wolken het uitzicht en zelfs de adem regelmatig benemen. Een dorp waarvan de huizen aan een straat liggen die omhoog en omlaag gaat, alles heel geordend. Een dorp waar bovenin de tienjarige vertelster woont, en heel wat huizen naar beneden haar vriendin Isora, die bij haar oma woont, daar haar moeder al is gestorven.
Ezelsbuik. Een onweerstaanbare titel, net zo vreemd en toch weer vertrouwd als het verhaal dat speelt onder de vulkaan. Twee vriendinnen proberen een lange zomer door te brengen zonder zich te vervelen. Ze zoeken het avontuur op, ze spelen games, dagen elkaar uit en ‘schuren’, nog te verlegen en misschien ook nog te jong om seksualiteit echt te benoemen. Maar ze voelen zich wel al een hele dame.
Een lange zomer in een stil dorp waar de meeste mensen in het toerisme werken, het verschil tussen een bescheiden berghuis en luxe vakantie-onderkomens is immens. Voor de twee vriendinnen zijn toeristen dan ook een soort ruimtewezens, die in niets op hen lijken.
Isora, die niet terugdeinst om gewoon de vinger in de keel te steken waarna haar kots de aarde in verdwijnt. Isora, die nergens bang voor lijkt te zijn, die eet en drinkt wat ze maar wilt, ook al zet haar oma haar regelmatig op een dieet, Isora die weet hoe ze de stoffige zomerdagen het beste kunnen doorkomen, daar niemand tijd heeft hen naar het strand te brengen.
De vertelster die heel veel van haar vriendin houdt. Die niet altijd alles pikt en heel af en toe best kwaad kan worden omdat Isora zich niet aan afspraken houdt. De vertelster die zonder Isora echter zo eenzaam is dat ze zich na een paar dagen alweer meldt bij het huis van de oma van Isora. Om nog wat van de laatste zomer samen te vieren. Maar dat wist ze nog niet.
En dan is er nog de vertaalster, Arieke Kroes, die dit prachtige Canarische verhaal in geloofwaardig Nederlands moest omzetten. Het zal een hele klus zijn geweest de woorden te vinden om deze in streektaal of eigenzinnige taal geschreven roman weer te geven. Ik spreek geen Canarisch, maar heb genoten van de vertaling.
Ezelsbuik is een prachtig verhaal over de laatste zomer dat twee vriendinnen samen zijn, over het leven op een vakantie-eiland waar de armoede weg wordt gehouden van de toeristen en over een lange, stoffige zomer. Een onderhoudende verrassing van onder een vulkaan.
Andrea Abreu – Ezelsbuik (Panza de burro, vert. Arieke Kroes), van Oorschot 2022
Leestips
Over twee vriendinnen:
Lana Bastašić – Vang de haas
Elena Ferrante – De Napolitaanse romans
Nino Haratischwili – Het schaarse licht
Tara Isabella Burton – Social creature
Sharlene Teo – Ponti
Toerisme:
Natasha Appanah – Blue Bay Palace
Jonas Lüsching – Het voorjaar van de barbaren
Zomerherinneringen:
Margarita Liberaki – Drie zomers