Hoe vaak wordt er wel niet gedacht: o ja, die wil ik ooit nog eens lezen, wanneer een al wat ouder, bekend boek wordt genoemd. Er zijn dan ook zoveel klassiekers, dat je ze moeilijk allemaal kunt lezen. In deze barre tijden kan er wat ingehaald worden. Hier zijn elf boeken, die je eigenlijk zou moeten hebben gelezen.
Joseph Conrad – Hart der duisternis 1902
Hart der duisternis is een vaak geciteerd boek, rond ontdekkingsreizen, of wanneer mensen hun macht misbruiken in ver afgelegen, donkere streken. Beroemde films zoals Apocalypse Now van Francis Ford Coppala en Aguirre: de wraak van god van Werner Herzog zijn bijvoorbeeld door het boek geïnspireerd. Het boek zelf, een kritiek op kolonialisme, werd bij de eerste uitgave niet door iedereen juichend ontvangen: Racistisch of ironisch
James Joyce – Ulysses 1922
Ulysses is een van de bekendste boeken uit de vorige eeuw. Het boek steekt op veel niveaus hoog boven andere literatuur uit: de verschillende stijlen, taalspelen, variëteit aan dialecten en klankeffecten zijn net zo belangrijk in dit boek als het verhaal zelf. Het verhaal van ca. 800 pagina’s speelt op één dag, over een joodse colporteur van advertenties, die op 16 juni 1904 door zijn woonplaats Dublin dwaalt: Een verderfelijk boek.
Thomas Mann – De toverberg 1924
Een vuistdik boek dat rond een sanatorium speelt, groeide uit tot een wereldsucces. Geschreven rond de Eerste Wereldoorlog, levert het de nodige filosofieën en ironische reflexen over het decadente Duitse leven: Zeitgeist
Alfred Döblin – Berlin – Alexanderplatz 1929
Het boek kwam in 1929 uit, maar werd al 4 jaar later in de ban gedaan of verbrand. Berlin-Alexanderplatz werd pas bekend na de verfilming van Rainer Werner Fassbinder in 1979, een film die 16 uur duurde en ook als een populaire serie op TV werd uitgezonden. Het verhaal gaat over een man die uit de gevangenis komt en zijn leven wil beteren. Hij stuit echter op een veranderend Duitsland, waar Hitler staat te trappelen om de macht over te nemen en het nazisme in opkomst is: Het leven van Franz Biberkopf
Karen Blixen – Een lied van Afrika 1937
Een lied van Afrika is zowel een ode op het Afrikaanse continent, als een satirische blik op de koloniale bevolking van de jaren ’30 in Afrika, als ook een meeslepende liefdesgeschiedenis. De ingrediënten van de roman alleen al maken dit boek tot een bestseller: tropische omgeving, natuur, avontuur en liefde: Een klassieke ode op Afrika
George Orwell – Animal farm 1945
Dieren in opstand op de boerderij. Ze nemen het heft in eigen handen, maar al snel gebeurt er wat er met zoveel revoluties gebeurt: een alleenheerser staat op en verwordt tot waar hij ooit tegen vocht. Een wereldberoemde parabel, die nog steeds actueel is: De eeuwige machtswellusteling.
Malcolm Lowry – Onder de vulkaan 1947
Onder de vulkaan is waarschijnlijk het mooiste boek ooit geschreven over een alcoholist. Heel ver op de achtergrond spelen de politieke spanningen in Europa, zoals de Spaanse burgeroorlog en de oplopende spanningen rond fascistisch Duitsland, maar het is voornamelijk het verhaal over een Engelse consul in Mexico dat speelt op de Dag der Doden: een dramatisch en grotesk relaas over de ondergang van een alcoholist: Een bonte dag met dodelijke afloop.
Vladimir Nabokov – Lolita 1955
De liefde tussen een heel jong meisje en een oudere man choqueerde de mensen in de tijd dat het boek uitkwam (1955). De naam Lolita is sindsdien uitgegroeid tot een symbool van een jong verleidelijk meisje. Het boek munt echter ook uit in satirische sneren naar de Amerikaanse consumptiemaatschappij: Fille Fatale
Jack Kerouac – On the road (1957)
On the road is het belangrijkste boek over de beatgeneratie en verhaalt over een groepje vrienden dat door Amerika zwerft op zoek naar liefde, rock & roll, alcohol en drugs. Het werd vervolgens een populair item voor jongeren op zoek naar een alternatieve cultuur, waarin drugs en oosterse wijsheid een rol zouden gaan spelen. Talloze referenties naar het boek en zijn schrijver zijn te vinden in popliedjes (zoals Van Morrison’s Cleaning windows), of in films en televisieprogramma’s: Opnieuw onderweg
Richard Bach – Jonathan Livingston Zeemeeuw (1970)
Het verhaal over een verstoten zeemeeuw, een fabel waarin de lezer ‘een weg voor zelfhulp’ aantrof, sloeg in als een bom. Het waren de jaren 70, waarin veel mensen belangstelling hadden voor de leer van het boeddhisme en andere Oosterse godsdienstenen. Het hartverwarmend verhaal over een zeemeeuw die na zijn bravoure om snel te vliegen ook leert dat je je medemens moet liefhebben, hoe ze ook op je mopperen, is een boek dat in onze tijd zeker niet zal misstaan: Leren vliegen in de jaren zeventig
Benoîte Groult – Zout op mijn huid 1987
Zout op mijn huid roept visioenen op van de liefde bedrijven op het zand van tropische stranden aan een azuurblauwe zee. Het verhaal over een onstuimige liefde tussen een schrijfster en een visser, kwam in 1987 uit en deed toen veel stof opwaaien. Het is een echte vakantieklassieker geworden: Heimwee naar Bretagne