Achter de kazerne
Luchtige, Franse roman over brandweermannen.
In de brandweerkazerne Vieux-Colombier in Parijs heerst discipline. De mannen hebben er hun eigen wereld ingericht. Ze hebben hun eigen kok, hun eigen codes, hun eigen plek. Ze rukken uit voor ongelukken, zelfmoorden, ruzies tussen dronkelappen, katten in de boom en het mooiste is wanneer er brand is. Want daar zijn ze eigenlijk voor: om het vuur te doven.
De orde in de kazerne wordt verstoord wanneer er een nieuwe baas komt: kapitein Madeleine Métrono. Een vrouw in de kazerne die de mannen moet commanderen? Er wordt gemord en de intriges steken de kop op.
Het is vooral de grootste macho van allen, de man die altijd zijn brandweerwagen het eerste op de rampenplek krijgt, Malavoie, die niet wil accepteren dat hij gecommandeerd gaat worden door een vrouw. Hij rebelleert en kapitein Métrono moet zich waarmaken.
Brand! is, net als Roubaudi’s vorige roman Circusmannen, een verhaal over een groep stoere mannen, die gewend zijn om aan te pakken. Ze houden van stevige kost, van een borrel op z’n tijd en degenen die niet getrouwd zijn, zijn op zoek naar een vrouw.
Sommige vrouwen schijnen aangetrokken te worden door een stoere brandweerman in uniform. Dus hebben de brandweermannen van Vieux Colombier genoeg ideeën om aan de vrouw te komen. Alleen is een vrouw aan het roer van hun club iets te veel gevraagd…
Net als de hond bij de circusmannen hun leven wijzigde, is het in Brand! een vrouw die het kazerneleven op de kop zet. Maar de mannen zijn niet voor niets getraind om als groep te opereren: ze denken een prachtig plan uit om de orde in de kazerne te herstellen.
Roubaudi legt in zijn tweede roman weer net zoveel humor in zijn luchtige stijl van schrijven als in Circusmannen. Het verhaal over het leven van de stoere brandweermannen is tegelijk aandoenlijk, komisch en serieus. Want Roubaudi, die zelf ooit ook een brandweerman was, geeft een kijkje in de keuken van de brandweerman, waarbij de gruwelijke gevolgen van ongelukken en branden de lezer niet worden onthouden. Maar ook de grappen en grollen niet die ze met elkaar uithalen.
Voor Brand! hoef je nog net geen zakdoek klaar te leggen, die wel nodig was bij Circusmannen. Het verhaal leest wederom als een trein en je kunt het boek pas dichtklappen wanneer je het verhaal hebt uitgelezen.
Ludovic Roubaudi is een eigenzinnige no-nonsense stem in de Franse literatuur. Hij heeft al heel wat beroepen uitgeoefend. Laten we hopen dat hij zijn laatste beroep als schrijver wat langer volhoudt dan brandweer- of circusman.
Ludovic Roubaudi – Brand! (Le 18, vert. Jan Versteeg), De Geus 2007
Leeslinks
Van dezelfde schrijver:
Circusmannen