4 cd’s met werken voor piano solo
Amerikaanse roman over biograaf en een prettig gestoorde componist.
Simon Silber werd geboren in 1958 in Forest City. Zijn vader was een grote fan van de vader van Beethoven, die een wonderkind opvoedde. Ook Silber sr. was vast van plan beroemd te worden met zijn methode om wonderkinderen te vormen. Simon was de eerste van de tweeling die werd geboren. De andere zoon Peter werd tweede, ook in de opvoeding. Simon werd gedrild met zulke krankzinnige methoden dat hij er nooit meer van los kwam. Hij moest het wonderkind zijn, maar Peter deed er alles aan om net zo goed als Simon te zijn, waarop hij ook veel betere resultaten behaalde. Dit zette Silber sr.’s zorgvuldig uitgedachte methode voor wonderkinderen niet alleen op losse schroeven, het zette ook kwaad bloed bij Simon die aan zichzelf ging twijfelen. Hierdoor werd Simons werelddebuut in de Erlenmeyer Hall een ramp en werd het zowel zijn eerste als laatste publiekelijke optreden.
Na de dood van zijn vader zette hij zijn broer en zus uit huis en trok zich als miskende genius terug om zich geheel te wijden aan zijn onmogelijke composities. Om toch nog beroemd te kunnen worden plaatste hij een advertentie voor een biograaf. Norman Mooyweder, die ooit een boek uitgaf met aforismen, is de man die naar Forest City kwam om de biografie van Simon Silber te schrijven. Omdat Simon probeerde de biografie te manipuleren, besloot Mooyweder een schaduwbiografie te schrijven. Hij hoopte hiermee net zo beroemd als de componist te worden. Simon Silber stierf in 1999 te Forest City.
Hoewel op de omslag van het klein formaat boek dat is uitgegeven als een setje van 4 cd’s, de muziek staat aangekondigd, is het enige wat je erin aan zult treffen de aantekeningen van Norman Mooyweder bij de 32 muziekstukken die praktisch het gehele oeuvre van Simon Silber vormen. Ondanks dat in Silbers testament stond dat zijn muziek niet zou mogen worden opgenomen, uitgevoerd in het openbaar of worden georkestreerd, besloten Simons zus en Mooyweder na Simons dood alles uit te geven wat ze aan werk van hem konden vinden.
Het resultaat is een biografie die allesbehalve een biografie is. Het is het verhaal over een biograaf die net zo bekend wilde worden als het onderwerp waarover hij schreef en daarbij onorthodoxe middelen aanwendde. En het is het verhaal over een componist die oefende op een piano zonder geluid, die werken maakte voor pianopedalen, voor eetstokjes, die kraaien als muzieknoten gebruikte, die bekende stukken zoals Chopins 1 Minutenwals uitrekte tot een stuk van één uur, die werkte aan een compositie die 24 uur in beslag zou nemen, gebaseerd op elke dag dat Simon Silber leefde.
Naarmate we de eigenzinnige Simon Silber leren kennen als een mislukt genie leren we echter ook de wat sullige biograaf Norman Mooyweder kennen. Mooyweder, die net als Silber getekend was door zijn opvoeding, voelde zich als schrijver net zo miskend als Simon Silber. Hij wilde naast erkenning van Silber scoren met de biografie. Het publiek zou eerst kennis met zijn werk moeten maken alvorens de muziek van Silber te horen. Daarom werden de middelen van Mooyweder om geheime informatie over Silber los te peuteren steeds radicaler.
Het boek Simon Silber, werken voor piano solo is Mooyweder’s wraak op zijn werkgever. De toch al kille vriendschap tussen de biograaf en de componist escaleerde steeds sneller in een strijd tussen de twee miskende kunstenaars. Tot de vriendschap omsloeg in pure haat. Zo is de debuutroman van de Amerikaanse Christopher Miller op vele fronten een onderhoudend boek. Niet alleen wegens de niet te horen waanzinnige composities die erin worden beschreven, maar ook wegens het verhaal van twee verwaande kwasten die elkaar het levenslicht niet in de ogen gunnen.
Christopher Miller – Simon Silber (Simon Silber, Works for Solo Piano, vert. Adriaan Krabbendam), Vassallucci, 2003
Leestips
Verhalen rond een piano:
Daniel Mason – De pianostemmer
Jane Campion – De piano
Andreï Makine – De muziek van een leven
Olivier Pourriol – Mefisto wals
Sophy Roberts – De verdwenen piano’s van Siberië
Over een journalist die ook een biografie wil schrijven om beroemd te worden:
Daniel Kehlman – Ik en Kaminski