“Omaatje lief”
Franse familieroman over een kleinzoon en zijn oma.
Paris – Brest is een zoet gebak dat populair werd onder wielrenners tijdens de vroeger beroemde wielerwedstrijd Parijs – Brest – Parijs. Nu is dit gebak, dat uit soesjesdeeg gevuld met room bestaat, overal in Frankrijk te koop.
De roman Paris – Brest van de Bretonse schrijver Tanguy Viel is allesbehalve zoet of romig. Het is een donker familieverhaal rond een oma die op haar oude dag een rijke erfgename wordt. Haar kleinzoon Louis, de verteller van het verhaal, gebruikt de nodige zwarte humor om zowel het mistroostige Brest te beschrijven, als ook zijn eigen familie, die als aasgieren rond de pot met goud cirkelt.
Vooral de relatie tussen Louis en zijn moeder botert niet, reden voor Louis om niet met zijn ouders naar het zuiden te verhuizen, maar een klein appartementje te betrekken onder dat van zijn oma. Hij gaat trouw met haar uit eten in de marine club Cercle Marin en begeleidt haar met het boodschappen doen. ’s Avonds is er dan Kermeur junior, die altijd met een fles wijn voor zijn deur staat…
Het is een onderhoudend, ingetogen verhaal over de Franse marineplaats Brest, over vergane glorie, een verregend Bretagne en een verteller die een roman over zijn familie schrijft, zonder zich echter bij alle feiten te houden.
Tanguy Viel – Paris-Brest (Paris-Brest, vert. Katrien Vandenberghe), De Arbeiderspers 2011
Leeslinks
Van dezelfde schrijver:
Artikel 353
Onderhoudende familieverhalen:
Paul Baeten Gronda – Nemen wij dan samen afscheid van de liefde
Rolf Bauerdick – Hoe de Madonna op de maan belandde
Calixthe Beyala – Mama heeft een minnaar
Najat El Hachmi – De laatste patriarch
Ernest van der Kwast – Mama Tandoori
Marina Lewycka – Een korte geschiedenis van de tractor in de Oekraïne
Morton Ramsland – Hondenkop
Steve Toltz – Een fractie van het geheel