Zorro ontmaskerd
Zuid-Amerikaanse avonturenroman over het verleden van de Latijns-Amerikaanse held Zorro.
Zorro werd geboren in 1919 uit de pen van Johnson McCulley die verhalen schreef voor pulpbladen. De gemaskerde held verscheen in de serie van The Curse of Capistrano, maar hij maakte zijn werelddebuut pas een jaar later toen er een film over hem werd gemaakt en Douglas Fairbanks met zwarte cape en masker in één klap populair werd als de held Zorro die opkwam voor de armen in het Oude Californië.
Vervolgens verschenen er meerdere films, tv-series en stripverhalen en werd Zorro een begrip. Sterker nog, hij was de vader van alle gemaskerde helden zoals Batman en Superman. Zorro’s carrière heeft degene die de rechten van Zorro had gekocht, John Gertz, genoeg rijkdom gebracht. Maar Gertz was niet tevreden. Zorro was in alle media vertegenwoordigd, behalve in de serieuze literatuur. Hiervoor werd de Chileense schrijfster Isabel Allende benaderd, die eerst aarzelde, maar toch weer betoverd raakte door deze gemaskerde held met zwaaiende cape uit haar jeugd. Ze kreeg alle vrijheid om een verleden voor Zorro te creëren en zo is deze Zuid Amerikaanse held een stuk minder mysterieus geworden.
Isabel Allende wil met haar verhaal vertellen hoe Zorro zo’n overmoedige held is geworden. Allereerst heeft hij het vechten niet van een vreemde: zijn moeder was eens de gevreesde indianenstrijdster Toypurnia. Zijn grootmoeder is een indiaanse sjahmaan. Op zijn vijftiende gaat Zorro samen met zijn indiaanse bloedbroeder Bernardo voor studies naar Barcelona en leert daar van de beste leermeester schermen. Hij leert alle trucjes van een goochelaar en tenslotte leert hij bij zigeuners die een klein circus hebben de nodige acrobatiek. Dus Zorro blijkt helemaal geen superheld, maar gewoon netjes zijn kunstjes te hebben geleerd.
Zorro was een jongensheld, nu is hij een romantische held voor de dames geworden. Zijn grote liefde voor een schone Spaanse die helaas op andere mannen valt, wordt halverwege het verhaal een van de grootste lijnen van het boek.
Isabel Allende heeft een jeugd aan Zorro gegeven, maar heeft hem vooral tot een van haar vele romanfiguren gemaakt. Zorro zou zo plaats kunnen nemen in de familiegeschiedenissen uit Het huis met de geesten, Portret in Sepia en Fortuna’s dochter. Het Spanje waar Diego de la Vega, Zorro’s echte naam, in zijn jeugd naartoe gaat is net bezet door Napoleon en het lijkt enigszins op het oude Chili toen daar Pinochet daar nog aan de macht was.
Isabel Allende heeft Zorro ontmaskerd. Ze heeft van Zorro een man van vlees en bloed gemaakt, terwijl gevleugelde helden die met veel zwier van de stripverhaalpagina’s spatten, die met veel charme op het witte doek werden gezet, helden zijn omdat ze uit een mysterieuze wereld lijken te komen. Ook al zijn de verhalen van Zorro op bestaand hebbende historische figuren gebaseerd zoals de Californische Robin Hood Joaquin Murieta, Zorro is een begrip geworden voor mensen die houden van onsterfelijke helden. Nu is Zorro sterfelijk geworden en valt er niets meer te dromen over een held die met zijn degen een ‘Z’ kon schrijven op wangen en op muren. Terwijl Isabel Allende’s eerste boek mede zo populair werd dankzij het magisch realisme heeft ze bij Zorro juist alle magie weggenomen.
Wat overblijft is een ietwat onwerkelijke avonturenroman over Spanjaarden, halfbloeden, indianen en piraten die precies in de lijn van Allende’s nieuwste amazone-boeken vallen. Met een romanlijn die Barbara Cartland zo in haar boeken kan overnemen. Het was geen goede keuze van John Gertz. Zijn grote held is een stapje in mijn achting gedaald. Zorro van Isabel Allende is voor de liefhebbers van avonturenromans, maar niet voor de liefhebbers van de oorspronkelijke Zorro en het oude werk van Isabel Allende.
Isabel Allende – Zorro (Zorro. Comienza la Leyenda, vert. Rikkie Degenaar) Wereldbibliotheek, 2005
Leestips:
Van dezelfde schrijfster:
De stad van de wilde goden
Portret in sepia
Fortuna’s dochter
Eva Luna
Paula
Het huis met de geesten
Afrodite