Afgelopen week werd de wereld opgeschrikt door de brand in de Notre Dame in Parijs. Het land leek even weer een eenheid en de hele wereld leefde mee. Deze fraaie kerk zal in tal van romans voorkomen, maar de belangrijkste roman is natuurlijk de Franse klassieker De klokkenluider van de Notre Dame van Victor Hugo. Parijs heeft geen Orhan Pamuk, die met veel van zijn romans spelende in Istanbul, een ode aan zijn geboorteplek geeft, zoals Istanbul en Het museum van de onschuld. Toch spelen heel veel romans zich af in deze stad, die weer even het centrum van de wereld was met deze trieste brand.
Na de brand in de Notre Dame werden de Parijse brandweermannen in het zonnetje gezet wegens hun uitstekende reddingswerkzaamheden. Ludovic Roubaudi schreef een verhaal over het brandweercorps van Vieux Colombier, dat in opstand kwam toen hun nieuwe baas een vrouw bleek te zijn. Het resultaat is een heerlijk, kluchtig verhaal over stoere brandweermannen: Brand!
Patrick Modiano probeerde zijn jeugd in Parijs in kaart te brengen. Zijn moeder, een toneelactrice, en zijn vader, die in vage zaakjes handelde, lieten amper sporen na in de grote metropol. Toch krijg je een mooi beeld van een tijd rond de tweede wereldoorlog, toen de stad vol zat met Oost-Europese vluchtelingen en andere gelukszoekers: Een stamboek.
Percy Kemp schreef een boek over een oude Parijzenaar die geobsedeerd raakte door een parfum dat uit de handel raakte. Het is een Engelsman die het verschil tussen Fransen en Engelsen op een originele manier aanstipt: Musc
Parijs is ook de stad van de liefde. Kunstcriticus Catherine Millet schreef een gewaagde, half pornografische roman over haar seksuele avonturen. Niet dat de liefde daar echt wat mee te maken had, maar het geeft een beeld over wat er achter de gesloten luiken van de Franse hoofdstad zoal kan plaatsvinden: Het seksuele leven van Catherine M.
Tenslotte zijn er tal van boeken, vooral klassiekers, over de geschiedenis van Parijs. De Engelse Hilary Mantel, beroemd om haar boeken rond Cromwell, nam eerst de Franse revolutie onder handen in haar typisch chaotische stijl van schrijven: Een veiliger oord.