Australië brandt. Delen van landschappen, beschreven in de vele boeken die op dit grote continent spelen, zullen nu niet meer bestaan. Maar Australië is enorm groot en veelzijdig. Zo ook de literatuur uit dit uitgestrekte land. Het boek over het ontstaan van modern Australië, begonnen als strafkolonie van Engeland, is het best beschreven in het boek De fatale kust van Robert Hughes (1988).
De originele bewoners van Australië zijn echter de aboriginals, die door de blanke Engelsen onder de voet werden gelopen. Kim Scott schreef een aangrijpende roman over drie generaties aboriginals, waarin huidskleur een belangrijke rol speelt: Benang, uit het hart.
Peter Carey is een van de belangrijkste schrijvers in Australië. Zijn romans Oscar en Lucinda (1988) en True Story of the Kelly Gang (2000) wonnen beide een Booker Prize. Geschiedenis speelt meestal een rol Carey’s boeken, zoals zijn meest recente boek over de jaren ’50, waarin de Redex Trial race ontstond om de autoverkoop te stimuleren. Carey weet het luchtige verhaal te verzwaren met een ander belangrijk thema in Australië: afkomst, dat aan het boek een serieuze twist geeft: Een ver land.
Het uitgestrekte Australië kent veel verschillende landschappen, van dorre woestijnen tot weelderig begroeide kusten. Tim Winton, een andere grote Australische schrijver, schreef een boek over een vissersplaatsje omgeven door ruig beboste kusten, waar je leefde met haaien en krokodillen. Over de liefde en leven in de stoere Australische natuur: Over de rand van de wereld.
Het symbolische dier van Australië is de kangoeroe (ook al lijkt de buidelbeer koala dat nu over te nemen in deze bange tijden van grote branden). Ze springen ’s nachts voor je auto en hoppen overdag vrolijk aan je voorbij. Kenneth Cook schreef een Australische klassieker over een leraar die zich laat strikken door een stel bezopen stropers: Aangeschoten.
Het lijflied van Australië is Waltzing Mathilda. Het werd in 1895 geschreven door Banjo Patterson, die ook het in Australië bekende gedicht schreef: De man van Snowy River. De geschiedenis rond deze rivier en de Olympische spelen van 2000 in Sydney inspireerde Matthew Condon tot een prachtige, turbulente roman over een oude man die plots verdween, maar weer opdook met een nieuw familielid: De forellenopera.
Honden spelen een belangrijke rol in het Australische leven. Niet alleen als huisdier, maar ook als veehoeder, zoals het typisch Australische hondenras Kelpie. De Engelse schrijver Louis de Bernières was zo onder de indruk van een standbeeld van een Kelpie in Australië, dat hij er een novelle over schreef: De rooie hond. Jaren later verscheen wat er aan dat boekje vooraf ging: Blauwe hond.
Oneindige kuddes schapen vind je in Australië. En immer terugkerende bosbranden, ook al zijn die deze Australische zomer fors uit de hand gelopen. Schapen en brand vormen de kern van een duistere, maar o zo mooie roman van de Australisch/Engelse schrijfster Evie Wyld, over een Australische vrouw, die voor de eenzaamheid op een dun bevolkt Engels eiland heeft gekozen: Overal vogelzang.