Wat doen we na de liefde
Engelse roman over een liefdesaffaire in New York
Liefde is het dankbaarste onderwerp om over te schrijven. Liefdesdrama’s, zoals Shakespeares Romeo en Julia, worden immer opnieuw ingevoerd in de literatuur. En dan hebben we het niet over een zeker genre waar de liefde altijd een goede afloop kent. In de serieuze literatuur is een gelukkige liefde meestal taboe, dus weet je dat wanneer de vierentwintigjarige Cleo in een lift de veertigjarige Frank ontmoet, de liefde net zo spetterend begint, als zal eindigen. Het begint daar waar een boeketreeks-verhaal meestal eindigt: de Engelse Cleo die niet veel geld heeft, kunstenaar en wiens Amerikaanse verblijfsvergunning weldra zal aflopen, wordt halsoverkop verliefd op Frank, directeur van een populair reclamebureau in New York, die met geld lijkt te strooien en de popie-jopie speelt. Hij valt voor de stralend mooie Cleo en het duurt niet lang of het stel tekent een huwelijksakte. In het bruisende nachtleven van New York glittert het echtpaar even, maar niet voor de beloofde eeuwige trouw.
Het verhaal van Cleo en Frank wordt verteld vanuit hun perspectief, maar ook vanuit dat van vrienden: Cleo’s beste vriend Quentin beziet haar huwelijk met lede ogen, daar hij misschien wel het liefst zelf met Cleo zou zijn getrouwd, ware het niet dat hij liever mannen in zijn bed wil hebben. Anders, vriend van Frank, bloedmooi en heel aantrekkelijk voor vrouwen. Maar Anders heeft geen zin om zich te binden en zo heeft meer dan een vrouw uit Franks omgeving het bed met hem gedeeld. Dan is er Zoë, het donkere halfzusje van Frank, eeuwig blut en in het begin ook al niet blij met het huwelijk van haar broer. Tot op de avond waarop ze Cleo en vriendin Audrey ontmoet. Er is Santiago, kok en restauranthouder, vriend van Frank, die het huwelijksfeest organiseerde, maar niet goed in zijn vel zit. Er is Eleonora, die op het reclamebureau van Frank komt te werken, geen spoortje glamour in zich heeft maar wel keigoed met woorden is.
Het New Yorkse uitgaansleven staat misschien niet op de dagelijkse agenda, maar lonkt elke dag. Gelukszoekers die feesten, alcohol en drugs gebruiken om de hemel te bestormen. Eeuwig rondzwerven in de nacht, op zoek naar opwinding. Voor velen echter om eenzaamheid, onzekerheid en frustratie te verbergen. Deze roman gaat helemaal niet over rozen, maar over pijn, verraad en eenzaamheid.
De grote, woelige gevoelswereld die rond de liefde draait heeft Mellors op aangrijpende wijze weten te verwoorden. Met elk hoofdstuk wordt er weer een schil van de grote liefde afgepeld. In elk hoofdstuk een ander persoon aan het woord, over hun eigen problemen en over het wel en wee van de beeldschone Cleopatra en Frankenstein, geen monster, maar ook niet echt de ideale schoonzoon.
Ik herkende veel in deze roman: de aantrekkingskracht van een swingend nachtleven, iemand willen zijn, bij een groep willen horen, maar vooral eenzaamheid, onzekerheid, het probleem van de alcohol en in mindere mate jeugd en opvoeding. Het verhaal besluipt je, niet alleen met de gevoelens van Cleo en Frank, maar ook de vrienden die allen een jaartje ouder worden. Wat het verhaal meerdere lagen geeft. Het is niet alleen het lot van Cleo en Frank dat verandert, de gehele vriendenkring zoekt, reageert en slaat andere wegen in. Een aangrijpend boek dat je het liefst in één adem uitleest.
Coco Mellors – Cleopatra en Frankenstein (Cleopatra and Frankenstein, vert. Gerda Baardman en Jan de Nijs), Ambo-Anthos 2022
Leestips:
Wat doen we na de liefde:
Nathan Hill – Welzijn
Hoe moeilijk is de liefde:
Jenny Erpenbeck – Kairos
Neno Haratischwili – Het schaarse licht
Sally Roony – Prachtige wereld, waar ben je
Sally Roony – Normale mensen
Hanya Yanagihara – Een klein leven
Johan Harstad – Max, Mischa en het TET-offensief
Bariş Biçakçi – Radeloos als we waren
New York en zijn kunstenaars:
Siri Hustvedt – Wat me lief was
Fons Dellen – De kunst, het meisje, de stad