Onwerkelijke werkelijkheid
IJslandse roman rondom een jongen die gek is op film.
De IJslandse schrijver Sjón goochelt met de werkelijkheid in zijn nieuwe roman De jongen die nooit heeft bestaan. De jonge 16-jarige hoofdpersoon is zo verslaafd aan bioscoopbezoeken dat werkelijkheid en film moeilijk uit elkaar zijn te houden. Maar hoe vervreemdend de tekst ook soms is, het verhaal dat zich in Reykjavik afpeelt, rond het einde van de Eerste Wereldoorlog, in 1918, blijft reëel: een jongen die zich prostitueert aan andere mannen voor het geld, en die in de ban raakt van stadsgenote Sola Gudb.
De uitbarsting van vulkaan Katla, de Spaanse griepepidemie en de onafhankelijkheid van IJsland zijn het historische kader, waarbinnen deze jongen de werkelijkheid probeert af te schermen met zijn fantasie, afkomstig van het witte doek.
Voor Mani, die door de stad zwerft, zijn dromen achterna jaagt en wanneer de griepepidemie uitbreekt, zich inzet om te helpen, vat je meteen sympathie op. Dit is een verhaal waar je ín kruipt, dat je aan het denken zet over de geschiedenis van die vreselijke griepepidemie, en doet meeleven met een jongen die als een halve wees door het verhaal zwerft, vol met dromen en uitdagingen, en die zijn lot gelaten ondergaat.
Sjón laat de onwerkelijkheid werkelijkheid worden en heeft met zijn krachtige schrijven wederom bewezen dat hij tot de top behoort van schrijvers van dat kleine landje IJsland, dat zoveel mooie literatuur produceert. Hij weet je ziel te raken.
Sjón – De jongen die nooit heeft bestaan (Mánasteinn, drengurinn sem aldrei var til, vert. Marcel Otten), De Geus 2015
Leestips
Van dezelfde schrijver:
Sjón – Blauwvos
Sjón – De fluisterende muze
Nog een mooi verhaaltje over Reykjavik:
Nicola Lecca – Het laatste concert