“De bestorming van Mexico-stad”
Italiaanse roman over een onmogelijke liefde in de 70er jaren in Rome.
Een bijzondere en onderhoudende vertelling over een mislukt huwelijk met mysterieuze vrouw. Met maar een groepje hoofdpersonen – de verteller, een vriend, diens logé en diens vrouw – neemt Calligarich de lezer mee naar Rome, waar op de pleinen de contouren van een drama worden geschetst, dat langere tijd nodig had om tot een einde te komen. Capri, Londen en Locarno zijn andere locaties waar de romantiek faalde.
De verteller, werkzaam in casino’s, moet tientallen jaren terug om het verhaal op te halen. Deels uit zijn herinnering, deels uit andere bronnen diept hij de gebeurtenissen op, die hij zo gedetailleerd mogelijk de revue laat passeren. Met een tikje melancholie, wat we ook al vonden in Calligarich’s succesvolle roman De laatste zomer in de stad. De verteller is allesbehalve objectief en weet met zijn taalgebruik heel wat van de karakters vrij te geven. De behoorlijk bloemrijke taal heeft een bijtende ondertoon, waardoor er geen woord te veel staat in deze roman, ondanks herhalingen en lange persoonsduidingen.
De vrouwelijke hoofdpersoon wordt bijvoorbeeld bijna nooit bij haar naam genoemd, Alessandra, maar wordt meestal aangeduid als de vrouw met de eeuwige glimlach om de fors uitgevallen mond. Of soms zelfs Mexico-Stad, wanneer ze belegerd wordt door de gast, die met een hond aankomt, die door de verteller Azteekse Afgod wordt genoemd. De vriend van de verteller krijgt de naam Geblokkeerde Partner en als bijrolletjes zijn er Depri Penelope en Masculiene Meid. Net zoals Rome gewoon de Hoofdstad heet en rijk zijn steevast wordt aangeduid als “wat-ertoe-doet”.
Ook situaties worden regelmatig vergeleken met historische gebeurtenissen, zoals een paard van Troje, de belegering van Mexico-stad, of de avond van Benghazi. De pleinen zijn bevolkt met wijkbewoners, verbannen kosmopolieten en revolutionairen.
Misschien op het eerste gezicht langdradig, blijken al die beschrijvingen van situaties en personages juist de grootste bron van vermaak in de roman: de schrijver heeft overal duidelijk een gepeperde mening over. Terwijl de zon op- en ondergaat, het licht in Rome aangeeft wanneer de zomer tanende is, verlopen er wat seizoenen terwijl het verhaal door meandert. Lange tijd heb je geen idee welke kant dat op zal gaan. Uiteraard is er een verrassende en dramatische climax.
Calligarich is een begaafd verteller, die je graag in een café op zo’n plein in Rome zou willen ontmoeten om aan zijn lippen te kunnen hangen, terwijl hij verhalen uit het verleden opdist.
Gianfranco Calligarich – In de omhelzing van de rivier (Privati Abissi, vert. Manon Smits), Wereldbibioltheek 2022
Leestips
Van dezelfde schrijver:
De laatste zomer in de stad
Over een andere liefde in Italië:
André Aciman – De gentleman uit Peru
Steden en een onmogelijke liefde:
Orhan Pamuk – Het museum van de onschuld
Ye Zhoayan – Nanjing 1937, een liefdesgeschiedenis
Italiaanse roman met slechte leesbaarheidsfactor:
Francesco Pecoraro – Leven in tijden van vrede