Een opmerkelijke zeereis
Franse roman over het lichaam van een dode vrouw die meerdere levens van andere mensen beïnvloedt.
In de wateren rond Corsica zijn het de makrelen die misschien het laatste van Emilie zien. Andere hoofdkarakters zijn Jules, de jongen die elke ochtend vroeg aan het strand staat te vissen terwijl zijn vrienden nog in diepe slaap zijn. Albert, de visser die niet naar de horizon durft te kijken, bang zijn moederland te zien waar hij altijd naar terug wilde keren. Chloë, die overdag droomt en ’s avonds naar het strand gaat omdat ze niet weet wat ze met haar geërfde huisje aanmoet. De bankrovers Paul en Julien, Julie, die met een slecht huwelijk zit, Arthur, de striptekenaar zonder inspiratie, Léon, de gekko-specialist wiens nachtelijke observatie wordt gestoord, Dominique, de maffiabaas die denkt dat hij erin wordt geluisd en tenslotte zijn er Emilie en Léo, twee onafscheidelijke jeugdvrienden die voor het leven tussen hemel en aarde kiezen.
Dit opmerkelijke verhaal wordt achterstevoren verteld in de tijd. We beginnen met het lichaam van Emilie midden op zee. Hoe is ze daar terechtgekomen en wie is Emilie? Het blijkt dat Emilie, ook al is ze dan dood, nog heel wat levens kon beïnvloeden. Voor de lezer is het spannend om de puzzel langzaam gelegd te zien worden.
Nicolas Michel is een jonge Franse schrijver die met zijn vorige en debuutroman Un revenant verschillende Franse prijzen kreeg waaronder de Prix Goncourt voor de eerste roman. Hij verloor al jong zijn moeder. Zijn vader, die leraar was en hem de liefde voor boeken bijbracht, stierf op 48-jarige leeftijd. Hij bewonderde zijn vader vooral voor zijn positieve inslag in het leven. Michels vader zocht altijd de zonnige kant van het leven op. Ook al stierf hij jong, hij is gelukkig geweest.
In De laatste reis van Emilie nemen de hoofdkarakters ook hun geluk in eigen hand. Net als de hoofdpersoon buigen ze uiteindelijk niet voor hun lot. Emilie probeerde helemaal het onderste uit haar fragiele leven te halen. Misschien was ze daarom, ook al was ze dood, zo’n krachtige verschijning dat ze andere mensen aanzette tot beslissingen nemen.
De laatste reis van Emilie is door zijn originele en spannende opzet, Michels subtiele schrijfstijl en zijn verschillende karakters een sterk verteld verhaal geworden dat je in één adem uitleest.
Nicolas Michel – De laatste reis van Emilie (Le dernier voyage d’Émilie, vert. Floor Borsboom), Wereldbibliotheek, 2003
Leestips
Over een andere dood:
Jim Crace – Een man, een vrouw en de dood