Ook liefde kan verwelken
Over een Nederlandse vrouw die een nieuw leven probeert op het Griekse eiland Kithera.
Een huis opknappen in het buitenland, iedereen kent tegenwoordig wel zo’n verhaal. Sinds Peter Mayle’s Een jaar in de Provence (1989) zo’n succes is geworden, zijn er veel boeken over dit onderwerp verschenen.
Cathy Lewin, pseudoniem voor Catharina van Leeuwen, is een kunstenares die in de jaren 80 haar liefde voor de Griekse eilanden achternaging en zich liet verleiden door een advertentie in een krant: “Driehonderdjaar oud huis te koop op afgelegen Grieks eiland”. Het betreffende eiland bleek Kithera te zijn, dat ten zuiden van de Peloponessos ligt.
Het huis ligt goed verborgen in het kleine dorpje Mávroyioryánnika, niet ver van het noordelijk gelegen Karavás en het is alleen te voet te bereiken. In Lewin’s verhaal komt uitgebreid aan de orde hoe je kruiwagens nodig hebt in Griekenland om bepaalde dingen te bereiken, zoals toestemming verkrijgen voor een weg of om een illegaal raam bij de buren te kunnen blokkeren.
Het verhaal van Cathy Lewin is achteraf opgetekend, en dan zullen de scherpe kantjes van wanhoop en woede al gesleten zijn. Want of je nu een huis bouwt of restaureert in Frankrijk, Italië of Griekenland, de boeken staan vol ergernissen over de lokale bouwers en aannemers.
Cathy, die na jaren toch weer het eiland verliet om een andere liefde achterna te gaan, heeft Water bij de ouzoduidelijk met weemoed in het hart geschreven. Hoewel ze natuurlijk over de problemen schrijft met verschillende personen die óf puur geld uit haar zak probeerde te troggelen, of geen zin hadden om met materialen te slepen toen er nog geen weg was, zijn er vooral veel personen over wie ze met veel warmte schrijft.
Zoals de burgemeester van het dorpje Logothetiánika, die tevens elektriciën is, en toen Cathy hem eindelijk met een listige zet naar haar huis had weten te lokken, goed werk verrichtte. Of de loodgieters met wie ze zoveel lol had, of de stukadoor die haar meteen aan de danser Nurhejev deed denken.
Kortom, het kost wat moeite om een huis te restaureren in Griekenland, maar het lijkt geen onoverkomelijk avontuur.
Lewin’s verslagen over bloedstollende autoritten over de paden langs ravijnen, geven al een beetje aan dat Cathy’s hart meer bij de mensen en de cultuur ligt, dan bij het Griekse landschap. Ze beschrijft dan ook een aantal excentrieke mensen, zoals een oude Engelse dame die zich op het eiland heeft teruggetrokken om in alle eenzaamheid kruidenboeken te schrijven op een ouderwetse typemachine, of een ex-piloot van Swiss Air, die zich min of meer in een grotwoning heeft teruggetrokken.
Maar uiteindelijk komt De Dokter steeds meer terug op de bladzijdes. De dierenarts, Cathy’s toenmalige man, met wie ze dit avontuur op Kithera zou aangaan, kwam op Kithera een dierenartsenpraktijk opzetten, wat gebeurde toen het huis door Cathy was gerestaureerd. Het is duidelijk dat De Dokter lang niet zoveel warme gevoelens oproept bij Cathy als het eiland en zijn bewoners. Romantisch samen een nieuw leven opbouwen op Kithera, was het beslist niet.
Toen de liefde er niet meer was, koelde ook de liefde voor het eiland af. En toen er een nieuwe liefde lonkte, vertrok Cathy, terug naar een meer levendiger wereld.
Water bij de ouzo, een originele titel, is het warme verslag van een poging om een nieuw begin in het leven te maken op een klein Grieks eiland. Het boek staat vol mooie anekdotes over het typische leven op een zo’n eiland. Hoewel Cathy’s avontuur zich ergens in de jaren 80 afspeelde, is er niet veel veranderd in de kleine leefgemeenschappen van de Griekse eilanden. Er zijn hoogstens wat meer geasfalteerde wegen en wat minder ezels.
Water bij de ouzo is een must voor iedereen die van Griekenland houdt en zeker voor iedereen die plannen heeft om in Griekenland te komen wonen.
Cathy Lewin – Water bij de ouzo, Totemboek, 2004
Leeslinks
Verbouwen in Griekenland:
Eleni Gage – Ten noorden van Ithaka
Buitenlanders over Griekenland:
Sofka Zinovieff – Onder de Akropolis
Patricia Storace – Ontmoeting in Griekenland