Liefde steel je niet
Over een dief en een rijke vrouw die elkaar nooit zullen vergeten.
Max Costa heeft het goed voor elkaar: als aantrekkelijke tangodanser zwiert hij rond rijke dames die hij juwelen of geld afhandig maakt. Wanneer hij op het cruiseschip Cap Polonio deel uitmaakt van het team entertainers, ontmoet hij Mecha de Inzunza, vrouw van de beroemde componist Armando de Troeye. Rijk en mooi is ze, maar Max wordt vooral geraakt door haar perfecte zwoele dansen: er springt een vonk over tussen de twee. Armando laat de twee hun tango’s dansen, maar vraagt Max uitgebreid naar de geschiedenis van deze dans, daar hij er een wil componeren. Max, die zich uit een Argentijnse sloppenwijk omhoog heeft gewerkt, legt uit dat de moderne tango ver afstaat van de sensuele dansen die vooral in schimmige barretjes en danszalen werden vertoond in de armere wijken van Zuid-Amerikaanse steden zoals Buenos Aires.
Max heeft nog iets aan Mecha opgemerkt. Ze draagt regelmatig een peperdure parelketting, die wel naar de smaak van Max is. Wanneer ze verschillende bezoeken afleggen aan ongure gelegenheden in de sloppenwijken van Max’ geboorteplaats, slaat de vlam in de pan. Maar gelooft Max wel in de liefde?
De geschiedenis blijft niet steken in Buenos Aires en gaat verder in Europa, waar Max en Mecha elkaar nog een aantal keren ontmoeten. De laatste keer, het begin van het boek, is Max al dicht bij zijn ouwe dag, heeft hij zijn carrière als meesterdief afgezworen en is chauffeur van een rijke man in Sorrento (Italië). Wanneer zijn baas voor een tijdje weg is, toert Max wat rond. Tot het moment dat hij Mecha meent te herkennen in een wat oudere dame die met haar zoon in een van de grote hotels logeert. En zo ontmoeten Max en Mecha elkaar weer en dwalen hun gesprekken af naar vroegere tijd toen ze jong waren en aan elkaar gewaagd. Mecha begeleidt haar zoon en schaakfenomeen Jorge Keller, die voor de taak staat de wereldkampioen te verslaan. Maar er zijn wat problemen en Mecha probeert Max over te halen Jorge naar een overwinning te helpen. Hiervoor trekt ze alles uit de kast.
Het is een heerlijk boek om in weg te dromen: de sensuele wereld van de tango én de onbezorgde wereld van het grote geld, de romantiek van de liefde én van een galante meesterdief. Doch aan de randen knaagt de echte wereld: armoede rondom de tango en ook de rijken ontkomen niet aan de oorlog. Dit geeft het verhaal meer realiteit en leert je bovendien nog een beetje geschiedenis.
De twee hoofdkarakters, Max en Mecha, zijn intrigerend. Het boek is zo opgebouwd, dat je steeds meer over ze te weten komt. In het begin denk je dat er een romance is ontstaan tussen een galante meesterdief die zich uit de sloppen omhoog heeft gewerkt en een rijke, mooie vrouw. Maar in hoeverre speelt Mecha een spel en hoe eerlijk is ze? Wanneer ze elkaar uiteindelijk in Italië ontmoeten en ze beiden al ouder zijn, is het nog steeds de vraag of Mecha Max gebruikt of van hem houdt. Net als een tango, die op het eerste gezicht zo erotisch aandoet, is het een spannend spel van aantrekken en afstoten.
Arturo Pérez-Reverte – Schaduwtango (El tango de la Guardia Vieja, vert. Nadia Ramer), Wereldbibliotheek 2015
Leestips
Van dezelfde schrijver:
De schilder van het kwaad
Lekker weglezende romantiek en wat spanning:
Sylvia Arazi – De zanglerares
Eli Brown – Buskruit en kaneel
Luz Gabás – Palmen in de sneeuw
Antonio Muñoz Molina – Carlota’s minnaar
Theresa Révay – Aan de oevers van de Bosporus
Mario Vargas Llosa – Het ongrijpbare meisje
Sergio Bizzio – Razernij