Op dit moment laat men zich gek maken door een virus, dat door de wereld raast. Het lijkt op een stevige griep. Waarom men niet elke herfst de mensen bang maakt voor de griep, die voor oudere mensen en niet zo gezonde mensen net zo gevaarlijk is, is me een raadsel. Of zijn het duistere toekomstkijkers die hun kans grijpen om met dit onbekende virus aan de loop te gaan om sombere voorspellingen te doen.
Twee schrijvers hebben hun verhaal gebaseerd op een wereld die drastisch is verkleind door een gevaarlijk virus:
De schrijfster Margaret Atwood heeft haar trilogie Maddaddam geheel gebaseerd op een wereld, nadat een dodelijk virus het merendeel van de mensen heeft gedood. Future fiction, oftewel een blik op onze nabije toekomst, waarin al behoorlijk wat dingen uit laboratoria komen: eten, mensen, dieren. Een boeiend relaas met onderhoudende kritiek op onze maatschappij: “Nu kunnen we zingen”
De Hondsster van Peter Heller gaat over de weinige overlevenden van een dodelijke virus: een lege wereld waarin enkele mensen een nieuw en veilig bestaan proberen op te bouwen. Twee mannen, die in hun vroegere leven zelfs nooit naar elkaar om hadden gezien, zijn op elkaar aangewezen om te overleven. Een boeiende visie op een nieuw leven: Het zal je buurman maar zijn!
Al deze bangmakerij heeft economische gevolgen. Op een instortende economie kan chaos volgen. Dit wordt op huiveringwekkende manier beschreven in De verticale man van Davide Longo, over een wereld die wordt geregeerd door bendes. Een vader met kinderen probeert een veiliger gebied te bereiken, zich verbergend voor niets ontziende bendes en overlevend van spullen in verlaten huizen. Een beklemmend en prachtig geschreven verhaal: Apocalyps now!
Zo’n zelfde overlevingstocht vinden we in De weg van Cormac McCarthy, waarin ook een vader en zoon proberen veiliger gebied te vinden, nadat de wereld kennelijk in brand heeft gestaan. Geen boek om vrolijk van te worden, maar zo mooi en menselijk geschreven dat dit een boek is om nooit te vergeten: Apocalyps now!
Ook David Mitchell besluit een van zijn romans met de wereld in chaos, waarin bendes het voor het zeggen hebben. Niet duidelijk is wat er aan de basis van deze chaos staat. In Tijdmeters wordt een oorlog beschreven tussen twee groepen mensen die na hun dood in het lichaam van een jonger iemand kruipen. Noch deze verjongingskuur noch tovenaars kunnen de wereld van de chaos redden: Over onze eeuwige wereld
In Het laatste land beschrijft de Nederlandse schrijfster Threes Anna eilandbewoners die na een mega-storm plots alle contact met de rest van de wereld hebben verloren, waarna ze zijn aangewezen op hun medebewoners en het eiland. Waarom de rest van de wereld is uitgeschakeld, laat de schrijfster over aan onze eigen fantasie: De wereldbol die uit elkaar barstte