Over hitte geschreven

“De hel is in aantocht” schreef vanmorgen (28 juni) de Volkskrant over de buitengewone hittegolf die Europa teistert. Daar helpt geen onweersbui of een moesson meer tegen. De landschappen verdorren en de kans op grote bosbranden neemt zienderogen toe. Tenslotte zal waterschaarste een nieuwe wereldorde met zich meebrengen.

Vooral Frankrijk en Spanje kunnen wel een onweersbui gebruiken om de hitte te breken. Selva Almada beschrijft zo’n afkoelende bui in Het onweer. Over een afgelegen en verdroogd gebied in Argentinië, waar een dominee en zijn dochter autopech krijgen en aankloppen bij een automonteur en zijn ‘aangenomen’ zoon. Hier brengt het onstuimige weer niet alleen regen: Het onweer

In de Aziatische landen kennen ze de beklemmende hitte, die soms gepaard gaat met droogte, voordat de moesson uitbreekt. Deze tijd is prachtig beschreven in de onderhoudende roman Wachten op de moesson van Threes Anna, waarin een blanke immigrante in India de armoede in haar huis probeert geheim te houden voor de roddelzuchtige dames uit het dorp. Een prachtige tragi-komedie: Wachten op de moesson.

De Spaanse schrijver Jésus Carrasco moet de intense hitte al eerder aan den lijve hebben gevoeld: je kunt de zinderend hoge temperaturen in zijn roman De vlucht bijna voelen, naast de koelte van schaduw. Het landschap verdort zienderogen. Dit boek met zijn hete adem zal je niet snel loslaten: een aangrijpend verhaal dat voert door wegens droogte verlaten dorpen en langs verdorven mensen. De vlucht

Cormac McCarthy heeft in zijn beklemmende roman De weg een veel verdere stap gezet. Een vader en zoon proberen al overlevend de kust te bereiken in de hoop daar leven te vinden. Hun vlucht voert hen door een zwart geblakerd landschap, waar nog nauwelijks groen te vinden is, of eetbare zaken in de verwoeste huizen. Kleine groepen overlevenden staan elkaar naar het leven. De oorzaak van de verbrande en verlaten wereld wordt niet genoemd, maar je kunt je voorstellen dat wanneer deze hittegolven gaan aanhouden en de bosbranden uitbreken, we langzaam op een catastrofe zullen afstevenen: De weg.

Wanneer de branden zijn uitgewoed en de hittegolven gewoon, zal het volgende probleem zich aandienen: waterschaarste. Wat ons brengt bij de roman Hydromania van Assaf Gavron, een verhaal dat speelt in de nabije toekomst waarin niet meer de olie maar water de oorzaak van oorlogen is en waarin het leven wordt gedicteerd door waterconcerns en politici. Een prachtig boek dat je aan het denken zet: Hydromania.