Keith Gessen – Al die droevige jonge literaire mannen

Moderne rock -’n – roll

Amerikaanse generatieroman over 3 mannen die volwassen worden.

Je bent jong en je wilt wat. De drie hoofdpersonen van deze debuutroman willen het liefst spraakmakende boeken schrijven. Sam heeft het in zijn hoofd gezet om het belangrijkste zionistische boek ooit te schrijven. Mark duikt onder in de Russische revolutie: hij heeft zich voorgenomen om in zijn eindscriptie over de mensjewieken te schrijven. Keiths passie gaat uit naar de politiek en de liberalen.

Je bent jong en er overkomt je wat. Niet dat het grote uitzonderlijke zaken zijn die je overkomen. Er zijn vrienden, nachten om uit te gaan, er is drank en er zijn vooral vrouwen die schrijf- en studeerschema’s helemaal in de war kunnen gooien.

Na jaren in armoede te hebben gewoond, lief en leed te hebben gedeeld, bleek dat niet genoeg te zijn voor de relatie van Sasha en Mark. Sam krijgt van zijn vele vriendinnen te horen dat hij niet zionistisch genoeg is om er een meesterwerk over te schrijven. Bovendien kost het hem moeite zijn ene relatie voor de ander verborgen te houden. Maar zijn grootste zorg is dat hij langzaam van Google dreigt te verdwijnen. Keith draaide de grote stad New York weer de rug toe om naar huis in Maryland te gaan. Maar daar lag ook de oplossing niet van zijn dromen.

Begin twintig, wanneer het echte leven van start gaat, lijkt de wereld voor je open te staan. Hoe makkelijk is het om je dromen te realiseren? De jonge Amerikaanse schrijver Keith Gessen heeft het allemaal meegemaakt. Verschil met zijn hoofdpersonen is wel dat hij al literaire punten heeft gescoord: naast de publicatie van deze debuutroman, heeft hij het spraakmakende literaire tijdschrift N+1 opgericht, dat wordt gezien als de tegenhanger van het andere ‘jonge’ literaire tijdschrift McSweeney’s.

Al die droevige literaire mannen doet denken aan Less than zero van Brett Easton Ellis, een boek dat in de jaren 80 werd gezien als hét boek over een nieuwe generatie. Gessen’s boek gaat over de idealen van de generatie twee decennia later. Net als in Ellis’ boek komen ook hier dromen te vallen, omdat het leven je probeert weg te lokken van je ambities: vrouwen, uitgaan en drinken. Alleen raakt Gessen’s generatie niet zozeer verslaafd aan de drugs, maar meer aan grote wereldse filosofieën over de geschiedenis: het zijn wereldverbeteraars. Maar wie had niet die intentie bij het toetreden van de volwassen wereld?

Gessen zet zijn generatie op onbarmhartige wijze neer: een vleugje sarcasme, een vrolijke knipoog, een liefdevolle sneer. Een boek over grootse dromen van jonge mannen die de ware strijd van het leven nog ontdekken moeten.

Keith Gessen – Al die droevige jonge literaire mannen (All the Sad Young Literary Men, vert. Paul van der Lecq), De Bezig Bij 2008

Leestips
Op zoek naar literatuur:
Bret Easton Ellis – Scherven
Alejandro Zambra – Bijna een vader
Juan Gómez Bárcena – De hemel boven Lima
Generatieromans:
Lars Sabaaye Christensen – Yesterday
Dave Eggers – Een hartverscheurend verhaal van duizelingwekkende genialiteit
Jacob Ejersbo – Nordkraft
Bret Easton Ellis – Minder dan niets
Natasha Gerson – Plaatstaal
Jack Kerouac – Op weg
Mikael Niemi – Popmuziek uit Vitulla
Joost Niemöller – Broers