Langzaam sterven legendarische dieren uit. Draken komen enkel nog voor in fantasie-vertellingen. Olifanten zijn er gelukkig nog, maar het is de vraag voor hoelang. Stropers in Afrika en mishandelingen in Azië dragen bij tot een snelle vermindering van het aantal van deze machtige dieren. Ze zijn echter niet weg te denken uit onze geschiedenis. Het waren grote strijders en een geliefd koningsgeschenk.
De Portugese schrijver José Saramago vertelt over de beroemde Soliman, de olifant van Wenen. Hij werd in 1551 door de Portugese koning Jom Joâo III geschonken aan Maximilliaan II, koning der Bohemen, die net aan het Spaanse hof verbleef en de olifant mee nam op zijn kleurrijke reis terug naar Wenen. Een prachtig verhaaltje, licht en vol spot: De tocht van de olifant.
De Turkse schrijfster Elif Shafak schreef over de witte olifant Chota, een cadeau van de Iraanse sjah aan Suleyman II, heerser over het Ottomaanse rijk. Het is niet zeker of deze olifant bestaan heeft; sommige personen in deze fraaie roman zijn echter wel historisch, zoals uiteraard de sultan en de architect Sinan, die later aan de bouw van de Taj Mahal in Indië zou bijdragen. Het is een prachtig, semi-historisch verhaal over Istanbul (Constantinopel), de toen heersende bouwwoede en de olifant en zijn verzorger: De stad aan de rand van de hemel.
De Franse schrijver Mathias Enard schreef een curieus, semi-historisch verhaaltje over Michelangelo in diezelfde stad waarover Elif Shafak schreef. Dit boekje sluit daarom goed aan bij Elif Shafak’s roman. Ook hier is architectuur een thema. Ik kan niet meer met zekerheid zeggen of er een olifant in dit mooie verhaal voorkomt, wel in de verleidelijke titel: Vertel hun over veldslagen, koningen en olifanten.